وقتی به دنیا آمدم
صدایی در گوشم طنین انداخت و گفت:
تا آخرین لحظه عمرت با تو خواهم ماند
گفتم تو کیستی ؟؟؟
گفت: غم
خیال کردم غم عروسکی است که میتوان با آن بازی کرد
و حال که فکر میکنم میبینم خود عروسکی هستم
ای صمیمیت احساس توی دستای تو پر پر
به چه جرمی سوزوندی ریشه ی عشقمو آخر
کاشکی عهدای قدیمی مونو تو نمی بردی ز خاطر
کاش واسه شعر محبت میشد احساس تو شاعر
ساده دل بودن و موندن عهد بین ما دو تا بود
توی این سینه ی خون دلی بود که پر از مهر و وفا بود
غنچه ی حرف نگفته رو لبام خشکیدو پژمرد
حالا نقش آرزوهام میشه بی اسم تو نابود
پس چی شد بگو کجا رفت اون که با من همصدا بود
اونکه تو سختی ایام یاور بی ادعا بود
خون تو رگهام اگه سرده اگه چشمام پر درده
روزگار من همینه بهارم پاییز زرده
نزار اینجا جا بمونم تو شب شعر و جنونم
من که پای رفتنم نیست پس بزار با تو بمونم
همیشه با تومی مانم اگر با شی
اگر عاشق و مرد خط باشی
و کاری می کند با تو تب این عشق
که از عاشق ترین ها سر باشی
و من تصویر خود را در تو می بینم
که آن آئینه هم آیئنه تو باشی
دل من در تب عشق توخواهد سوخت
اگر مانند آتش شعله ور باشی
مبادا روزی از تو بی خبر یاشم
و یا از حال و روزم بی خبر باشی
رفیق غربت من ای تمام امید من
حضور تو ست که گرم از نگاه خورشیدم
چه می شد ای همه خوبی اگر کنار دلم
همیشه سفره ای از شعرهات می چیدم
زمان رفتن تو آسمانم ابر بود
اگر چه لحظه تنهایی ام تو بودی و من
چرا حضور تو را در دلم نفهمیدم؟
خیال توست که اینقدر در خودم ماندم
بی یاد تو از شهر عشق تبعیدم
حتی خود تولد آغاز راه مرگه
وقتی که دیگر نبود من به بودنش نیازمند شدم
وقتی که دیگر رفت من به انتظار آمدنش نشستم
وقتی که دیگر نمی توانست مرا دوست بدارد
من او را دوست داشتم
وقتی که او تمام کرد من شروع کردم
وقتی که او تمام شد من آغاز شدم
و چه سخت است تنها متولد شدن
مثل تنها زندگی کردن
مثل تنها مردن.
ای مرحم دل زار من غم دلم را فقط به تو می گویم که دل دار منی؟
چون در غم و شادی من تو یار منی؟
وجز گل روی تو یاری را در دو جهان ندارم به چه
کسی گویم که تو سر چشمه آزار منی؟
من به جز تو به درد دل کسی روی نیاورم چون تو یار و مدد کار منی؟
من بهشت نمی خواهم تو بهشت دنیای منی؟
عاشقم و سوخته دل که تو طبیب و دلدار منی؟
ای محبوب من به عشق تو تشنه ام و به یاد تو دچار؟
چه مرا بپذیری چه نپذیری در قلعه غم تو پایدارم؟
نمی دونم چرا دیشب دوباره به خواب ناز من پا گذاشتی شتابون اومدی اون نیمهء شب سرشک غم تو چشمام جا گذاشتی.اگه یادت باشه خودت می خواستی که هر چی بود میون ما تموم شه تو رفتی و برات فرقی نمی کرد که خواب خوش به چشمونم حروم شه اگه حرفی واسه گفتن نداری چرا شبها نمی ذاری بخوابم تو که با من سر یاری نداری چرا هر نیمه شب می آیی بخوابم...
چرا شب ها نمی ذاری بخوابم؟
همیشه یک سوال برام نا مفهوم بوده
هدف ما از زندگی چیه؟
برای چی داریم زندگی می کنیم؟
از زندگی چی می خواحیم؟
هرکس متوجه شد از زندگی چی می خواد به من هم بگه
لیــــــــــــــــــــــــــــــــلی ، کسی که...
مرا در تنش غسل تعمید داد
به من اسم شب ، اسم خورشید داد
برای تمام نفس های من شعر گفت
مرا از ته خاک بیدار کرد
مرا شست وشو داد، آغاز کرد
مرا خط به خط خواند ، تکرار کرد
حالا فــــــــــــریاد می زنم.....
لیــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــلی بیـــــــــــــــــــــا.....
لیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــلی می خوام.....
لیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــلی عاشــــــــــقتم.....
لیـــــــــــــــــــــــــــــــــــلی دیــــــــــــــــوونتم....
لیــــــــــــــــــــــــــــــلی خانوم جـــــــــــــــــــون ، بیـــــــــــــا...
منتظــــــــــــــــــــرم ، بــانوی من
لیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــلی ، من
بیـــــــــــــا
هیچکی نیست زخمامو مرحم بذاره؟؟؟
آخ خــــــــــــــدا جـــون...
آخر این سفر کجاست؟ کی همسفرم می شه؟...
عشق عشق می آفریند
.........عشق زندگی می بخشد
..............زندگی رنج به همراه دارد
.....................رنج دلشوره می آفریند
...........................دلشوره جرات می بخشد
................................جرات اعتماد به همراه دارد
................................اعتماد امید می آفریند
..........................................امید زندگی می بخشد
..........زندگی عشق می آفریند
...........عشق عشق می آفریند
گاهی وقتها آدم مجبوره دلش به کسی یا چیزی خوش باشه
گاهی وقتها آدم مجبوره دلش به کسی خوش باشه
گاهی وقتها آدم مجبوره بادلش خوش باشه
گاهی وقتها آدم مجبوره خوش باشه
گاهی وقتها آدم مجبوره باشه
گاهی وقتها مجبوره باشه
گاهی چیزی نیست که باشه
می دونی یه چیزی می خواد که وقتی این گاهی هم نباشه باشه
و...